Ready to launch

Gisteren was inderdaad zoals we verwacht hadden; veel regen, een paar lichtflitsen en enkele winkels. De eerste stop was bij een flea market. Op de een of andere manier hadden we ons daar erg veel van voorgesteld, maar het bleek een dikke tegenvaller. De ruimte was enorm, maar de spulletjes die men verkocht waren waardeloos. De nieuwe bazaar van Almere biedt nog meer diversiteit. Daarna zijn we nog naar wat andere winkels geweest, waaronder de Best Buy (Mediamarkt in het klein), de Dollar Tree (Euroland) en uiteraard de Walmart (Walhalla). We zijn in elk geval voor al onze doelen geslaagd en hebben zelfs wat kadootjes op de kop kunnen tikken. De rest van de dag hebben we in de villa doorgebracht. Lekker naar de Top2000 luisteren, beetje kletsen, pannenkoeken eten en zwemmen in de regen. Het lijkt wel vakantie!

Voor vandaag hebben we verschillende plannen gehad, maar toen ik vandaag aan San vroeg wat hij nou echt nog wilde zien nu we nog hier zijn, kwam  'Cape Carnaval' naar boven. We hebben dus koers gezet naar Merrit Island en daar is de dag doorgebracht.

We begonnen in het Kennedy Space Center met een tour naar de Atlantis Spaceshuttle. Geen idee wat we ons erbij voor moesten stellen. Ik wist het stiekem al wel, doordat ik verslagen van anderen had doorgespit, maar ik heb mijn mond gehouden voor San. We liepen een gebouw binnen en kwamen na wat gangen in een rij te staan. Niet bij nadenken en gewoon aansluiten. Na een tijdje werden we een ruimte ingeleid waar een korte film vertoond werd over het ontstaan van de spaceshuttle. Daarna openden de deuren van het theater, waar op alle muren en het plafond een film van  een ruimtevlucht werd vertoond. Het was geen 3d, maar het leek echt alsof je erbij was. Op het eind van de film, terwijl er bombastische muziek speelde, zag je de neus van de Atlantis. En dan opeens gaat het doek open en sta je oog in oog met de echte shuttle. Ik hoef niet te vertellen dat alle haren op ons lijf recht overeind stonden. Zo onwijs indrukwekkend was het. We konden om de shuttle heen lopen en hem vanuit alle hoeken bekijken.

Intussen waren we in een soort museum terecht gekomen met heel veel interactieve voorstellingen. Ontzettend interessant om zelf te ondervinden hoe de astronauten werkten en leefden in zo'n kleine ruimte. Op San maakte vooral de memorial wand veel indruk. Daarop stonden de 'mislukte'  launches beschreven. Aan het eind van alle expositieruimten kwam zowaar een attractie te voorschijn. We moesten de tas in een kluisje stallen en mochten in de rij gaan staan. Hier zouden we gaan ervaren hoe het is om gelanceerd te worden. En dat ìs een ervaring! Gelukkig geen beeldmateriaal beschikbaar, want geloof me, alle vetkwabben zijn in beweging geweest door de krachten die gesimuleerd werden. Zelfs die van San, en zoveel heeft hij er niet!

Helaas hadden we geen tijd meer om een tour te maken naar de lanceerplatforms, maar ook zonder dat heeft dit bezoek heel veel indruk op ons gemaakt. Niet verwacht en toch gebeurd!

Het werd tijd om iets te eten en aangezien we geen zin hadden om een eeuwigheid te wachten in KSC, zijn we richting Titusville gereden. Daar ontdekten we een MacDonalds die een award verdiend voor meest chagrijnige bediening. Dat zijn we zo niet gewend van de Mac that serves with a smile. Maar misschien hebben ze die slogan inmiddels afgeschaft. Hoe dan ook, de burgers smaakten prima en de eggnog (jawel, nummer twee!!!) ook.

Via een andere brug bereikten we Merrit Island weer. Omdat we wat tijd over hadden, zijn we een scenic drive gaan doen. De Black Point Wildlife Drive is onderdeel van de Merrit Island National Wildlife Refuge en belooft veel wildlife. We zagen inderdaad heel veel wildlife, waaronder twee alligators. Een hele grote en een kleintje. Die laatste zat een eiland verder dan de eerste. Vast net uit huis gegaan. Het laatste deel van de route moesten we wat sneller rijden, want om half zes werden we verwacht bij de Haulover Canal Launch.

Daar aangekomen stond de rest van de groep al klaar met de peddels in de hand. Juist ja! Peddels! We gaan met een kayak varen! De tour die we hebben geboekt heet de Comb Jelly Bioluminescent Tour en houdt in dat we in het donker op zoek gaan naar lichtgevende kwallen. Het is maar waar je voorkeur naar uit gaat...

Het is een geweldige ervaring om in het donker te kayakken in deze omgeving. Om de kwallen te kunnen zien, moesten we dicht langs de oever varen, maar laten aan diezelfde oever nou levensgevaarlijke alligatoren liggen te slapen! Dat maakt het ietsiepietsie te spannend voor ons. We blijven op veilige afstand en zien ook vanaf daar de wereld aan lichtgevende kwallen. Ze kleuren groen en geel en lichten op als ze aangeraakt worden. Echt bizar!

Na twee uur peddelen, komen we weer veilig terug bij de launch ramp en kunnen we weer iets doorstrepen op ons lijstje. Wat een beleving weer! Dat we dit toch mee mogen maken samen. We boffen echt en dat beseffen we heel goed. Vanmorgen hadden we het nog best zwaar. We missen ons hondje en ons huisje, maar door de ervaringen van vandaag, zien we alles weer een beetje in perspectief. Nog een paar dagen genieten dus!

Via deze weg wensen we iedereen een geweldige jaarwisseling en een GELUKKIG 2014. Maakt niet uit waar en met wie je bent. Geniet, dat doen wij ook!